Δεν ειμαι ειδικος για να σου απαντησω ακριβως σ' αυτο που νιωθεις.Αλλα τεμπελια δεν νομιζω να ειναι.Προφανως εχεις χασει - κατα καποιο τροπο- Το ενδιαφερον σου για πραγματα που κανουμε σχεδον ολοι μαςΕιτε σε μικρη κλιμακαΕιτε σε μεγαλη.Ξερεις...Και πριν καιρο καπως ετσι ημουν..Πιεσα πολυ τον εαυτο μου, σχεδον τον εσπρωχνα για να βγει εξω.Δεν μ ευχαριστουσε τιποτα, ολα κενα.Παλεψα πολυ γι αυτο.Μπηκα σε μια ρουτινα πια.Δουλεια,ποτο οταν σχολασω, μεσημεριανο καφε στ ρεπο κ.λ.πΑλλα μεχρι να φτασω σ αυτο το σημειο..Παλεψα μεσα μου.Ψαξε τι δεν σ αρεσει, τι σ ευχαριστει να κανειςΜε τι ανθρωπους θες να συναναστρεφεσαιΠως θα ηθελες να ειναι η μερα σου?Γεματη? Ή κενη?Τι προτιμας?Να σε ψυχολογει το ταβανι ή εσυ αυτο?Κανε ενα βημα εστω..μικρο Πρωτα εσυ ομως.Ελπιζω να πανε ολα καλα.( προσωπικα-επιασα πατο..πιο πατο δεν γινεται..Και ομως ειμαι ορθια και η καθε μερα μου ειναι μια προσπαθεια.Αργησα να σηκωθωΑλλα δεν τα παραταω γι κανενα λογο)
