Η κοπέλα δεν έχει μπερδέψει τις φιλοσοφικές της ανησυχίες με όλα αυτά που αναφέρετε (και που φυσικά ανέφερα), αυτό που θέλει να πει είναι πως όλα αυτά την έφτασαν σε ένα σημείο που η ζωή να μην της είναι όσο ευχάριστη θα πρεπε να της ήταν. Ακόμα κι αν όλα αυτά είναι της ηλικίας της, λίγη σημασία έχει, σημασία έχει τι και πώς νιώθει, όχι αν είναι φάση ή όχι. Προφανώς δεν αισθάνεται καλά κι αν αντιλαμβανόταν την κατάσταση όπως την αντιλαμβάνεστε εσείς, δεν θα ήθελε να γκρινιάξει. Από την στιγμή που λες πως βράζεις σε ένα καζάνι, η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει λόγος να μην σε πιστέψουμε, και δεν χρειάζεται να ταυτιστεί κανείς για να εκφέρει άποψη. Αν νιώθεις έτσι, τότε αυτό είναι, ακόμα κι αν σε μερικούς φαίνεται παράδοξο.Είναι λογικό να υπεραναλύεις τα πάντα, και δεν έχει να κάνει απαραίτητα με την ηλικία σου αλλά με τις εμπειρίες σου, την οικογένεια σου, τα δύσκολα παιδικά σου χρόνια που σαφώς και σε έχουν σημαδέψει. Δεν σου έχει στρίψει καμία <<βίδα>>, τα ερωτήματα σου είναι όλα εύλογα και μέσα από την ζωή παρμένα. Καταλαβαίνω πως δυσανασχετείς που η φίλη σου έβαλε αυτά τα τραγούδια τα οποία δεν σου ταιριάζουν καθόλου. Θα σε βοήθαγε όμως περισσότερο αν έβλεπες τα πράγματα από άλλη οπτική. Επειδή δεν ταυτίζονται τα μουσικά σας γούστα δεν σημαίνει πως κάποια είναι καλύτερη ή χειρότερη, ή να το πω αλλιώς πιο εκλεπτυσμένη. Όλα έχουν κάποιο λόγο ύπαρξης κι αυτό θα σε βοηθούσε αν το καταλάβαινες πραγματικά. Αν δεν έχεις διάθεση για όλα αυτά, τότε μπορείς να ασχοληθείς με κάτι που θα σε γέμιζε περισσότερο. Πήγαινε μια όμορφη βόλτα, κάνε κάτι δημιουργικό, εσύ ξέρεις τον τρόπο. Το ίδιο ισχύει και για τις φίλες σου που διαβάζουν συνεχώς, νιώθουν πως αυτό τις γεμίζει, επειδή διαφωνείς σε αυτό δεν χρειάζεται να νιώθεις ιδιόρρυθμη. Όσον αφορά τις σχέσεις αυτό που ισχυρίζεσαι ίσως ακούγεται ρομαντικό άλλης εποχής και σίγουρα έχεις τους λόγους σου να πιστεύεις πως μόνο αυτό θα σε γέμιζε. Εγώ απλώς θα σου πω πως το παν είναι να μην προδικάζεις, είναι σαν να προδικάζεις εσένα την ίδια, την ζωή σου. Κι ακόμα κι αν δεν πάνε τα πράγματα όσο τέλεια τα ονειρεύεσαι, πίστεψε με έχει κι αυτό την γλύκα του, το να μαθαίνεις την ζωή από τις αναποδιές της δεν είναι μια άχρηστη γνώση. Είναι από τις πιο πολύτιμες γνώσεις. Μόνο έτσι θα εξελιχθείς σαν άνθρωπος. Προσέγγισε αυτό που θες, μην το φθονείς απλώς, μην το φοβάσαι, είναι για εσένα και πρέπει να το ζήσεις.Από μικρή νιώθεις πως στην οικογένεια σου κανένας δεν μπορεί να σε ακούσει, να σε νιώσει και συναντάς μια πόρτα κλειστή. Κι όπως καταλαβαίνεις ο τρόπος που ξεκίνησες να νιώθεις μέσα στην ίδια σου την οικογένεια μεταφέρθηκε και στο σχολείο, στις κοινωνικές σου συναναστροφές. Θα πρέπει να το δεις κι εσύ, δεν είναι οι άλλοι που σε μισούν, είσαι εσύ που πιστεύεις αργά ή γρήγορα πως θα σε μισήσουν και φτιάχνεις ένα αρνητικό κλίμα από μόνη σου και στην συνέχεια οι υπόλοιποι χτίζουν πάνω σε αυτό. Όταν συναντάς κάποιον ίσως χωρίς να το θες του βγάζεις κόκκινη σημαία και του επισημαίνεις ότι ανήκετε σε αντίθετα στρατόπεδα. Σε κανέναν δεν αρέσει αυτό, ούτε καν σε εσένα κατά βάθος, ακόμα κι αν έχεις συνηθίσει έτσι. Να είσαι δεκτική, δεν σημαίνει να αλλάξεις την ταυτότητα σου, σημαίνει να αγαπήσεις η ίδια πρώτα από όλα τον εαυτό σου. Κι αν ακόμα δεν βρίσκεις κανέναν να μοιραστείς τις σκέψεις σου, τότε γράψε τις, διάβασε βιβλία ανθρώπων που ίσως είχαν τις ίδιες ανησυχίες με εσένα. Θα τον βρεις τον τρόπο, θέληση να υπάρχει. Καλή δύναμη εύχομαι.