αντιμετωπίζω κι εγώ την ίδια ακριβώς κατάσταση. Γενικά ομως δεν πολυδίνω σημασία γιατί η φίλη μου είναι πάντα δίπλα ατις χαρές και στις λύπες κι ας μη μου λεει πχ μπράβο, συγχαρητήρια ή λυπάμαι. Οτι κι εμενα μου φαίνεται περίεργο, μου φαίνεται αλλά δεν ξέρω και πώς να αντιδράσω. Πχ εδω και 5 χρόνια εγω τις κάνω πάντα δώρα κι εκεινη ποτέ, της λέω συγχαρητηρια, εκεινη ποτε, τα μαθαινω ολα με καθυστερηση, όσα μου λεει δηλαδη γιατι συνηθως απανταει λακωνικα και γενικα ενω εμενα με ρωταει με πολυ αδιακριτο τροπο