Θα συμφωνήσω με Boomerang και θα πω κάτι που έγραψα χθες και σε μια άλλη εξομολόγηση, ότι γενικά οι περισσότεροι αδυνατούν να βγουν από μια σχέση που έχει ήδη φθαρεί, δεν τους καλύπτει πλέον ή μπορεί ακόμα και να τους βλάπτει συναισθηματικά κτλ. επειδή φοβούνται να έρθουν αντιμέτωποι με τις συνέπειες του χωρισμού, που είναι ο απολογισμός των δικών τους πιθανών ευθυνών(όταν μια σχέση διαλύεται δε φταίει ποτέ μόνο ο ένας) και φυσικά τη μοναξιά. Όταν λοιπόν μια σχέση έχει ήδη χάσει ή αρχίζει να χάνει τις σταθερές της βάσεις, κακά τα ψέματα παιδιά, αλλά αργά ή γρήγορα ο ένας από τους δυο θα αρχίσει να ρίχνει βλέμματα τριγύρω του αναζητώντας αλλού το ενδιαφέρον που λείπει από τη σχέση του(δεν αναφέρομαι σε απιστία, αλλά σε αυτό που λέει ο λαός "έχεις ανοίξει πια την πόρτα προς τον όποιο/α ενδιαφερόμενο/νη").Γι' αυτό λοιπόν κι οι περισσότεροι στις μέρες μας μεταπηδούν τόσο άμεσα από τη μια σχέση στην επόμενη, γιατί φροντίζουν να έχουν από πριν εντοπίσει στο στόχαστρό τους τον επόμενο ερωτικό τους στόχο, έτσι ώστε να είναι λιγότερο επώδυνη γι' αυτούς η διαδικασία του χωρισμού από την τωρινή προβληματική τους σχέση - ή αλλιώς "ο έρωτας με έρωτα περνάει".