Η οι καλύτερες παρέες βρίσκονται μέσα μας.Το να βγαίνει κανείς μονος ειναι βέβαια λιγο παραπλανητικό σαν ατάκα.Βλέπεις ποτέ δεν θα είσαι απόλυτα μόνος.. όταν πίνεις καφέ μονάχος με μια εφημερίδα στο χέρι, έχεις για παρέα σου τις σκέψεις σου και την εσωτερική σου φωνή. Δεν πρόκειται, δηλαδή, να κάθεσαι εκεί σαν μοσχάρι και να κοιτάς το ταβάνι. Αντιθέτως, το μυαλό σου θα πρέπει να δουλεύει και σε πολύ γρηγορότερους ρυθμούς απ’ ότι όταν μπλέκεσαι με νυσταχτικές, βαρετές παρέες.Θα δεις μια μέρα δίπλα σου ένα ζευγάρι που, ακόμη κι αν είναι δύο, θα μιλάνε (και θα επικοινωνούν) πολύ λιγότερο απ’ ότι ο “μοναχικός” εσύ. Εκεί θα καταλάβεις πόσο δύσκολο είναι για τους ανθρώπους να αποδεσμευτούν από τα “σίγουρα” – ακόμη κι αν δεν τους γεμίζουν.Γιατί και το «μοναχικό εγώ» έχει την δική του προσωπικότητα.
