Καταλαβαινω οτι ενας καινουργιος προπονητης ο οποιος δεν σας παροτρυνει οπως θα επρεπε μπορει να σταθει εμποδιο απο την αποψη του οτι σε κανει να μην θες να συνεχισεις το αθλημα το οποιο αγαπας διοτι θεωρεις πλεον οτι δεν υπαρχει η αναγνωριση που ηθελες ουσιαστικα απο τον "αρχηγο" της ομαδας σου. Και ναι, ειναι οντως πολυ δυσκολο οταν ο προπονητης σου δεν κατανοει ποσο σημαντικο ειναι να συγχαιρεις την ομαδα σου για τις επιτυχιες της που και που. Σε κανει να αναρωτιεσαι αν αξιζει. Αλλα, εγω προσωπικα, θεωρω οτι δεν ειναι αρκετος λογος για να αφησεις κατι το οποιο αγαπας και πανω στο οποιο εχεις επενδυσει(υποθετω) χρονια και πολυτιμη ενεργεια, πραγματα τα οποια θα μπορουσες να χεις διοχετευσει αλλου(πχ. μαθηματα κτλ) .Αν το αγαπας και πραγματικα σου αρεσει, και θεωρεις οτι μπορει να σου προσφερει ενα λαμπρο μελλον, μην το αφησεις απλως επειδη σου ετυχε ενας μαλακας προπονητης. Θα πετυχεις πολλους ανθρωπους στην ζωη σου που δεν θα σου αναγνωριζουν την αφοσιωση και τις επιτυχιες που καταφερνεις, αλλα το θεμα ειναι οτι εσυ θα πρεπει να εστιασεις σε εσενα και σε αυτο που κανει εσενα πραγματικα χαρουμενο. Οχι, σε αυτο που ο αλλος μπορει να εκτιμησει ως καλο. Διοτι η αληθεια ειναι οτι οι ανθρωποι ειναι κακοι. Οποτε, απλως να εισαι εγωιστης οσον αφορα το μελλον σου, κανε αυτο που πραγματικα θες. Ασε τον αθλητισμο ή μην αφησεις τον αθλητισμο, απλως σιγουρεψου οτι ειναι αυτο που πραγματικα θες και οτι δεν ειναι απλως μια αποφαση που παρθηκε κατω απο πιεση διοτι ειναι το μελλον σου αυτο ειναι η ζωη σου. Ειναι μαι πορεια που θα παρθει και μια αλλη που θα εξαφανιστει. Οποτε σκεψου το σοφα :) Και στην τελικη , οι δικοι σου θελουν το καλυτερο για σενα. Οποτε ο,τι θες μην φοβασαι να το πεις δυνατα και να το πιστευεις για να μπορεις να το υποστηριξεις !:)