Μου συνεβη κι εμενα μια παρομοια κατασταση. Τελικα τη χωρισε (αν και δε παραδεχοταν οτι ηταν μαζι)αλλα εμενα η πικρα μου εμεινε και δε το ξεπερασα ποτε. Δε του δειξα ποτε εμπιστοσυνη και ειχαμε συνεχεις τριβες απο το θυμο που ειχα θαψει μεσα μου γιατι δεν αντεχα να μην τον ξαναδω. Μου εβγαινε ολο αυτο σε ακυρα θεματα τον κοντραρα συνεχεια... Συμπερασμα: αυτες οι καταστασεις αφηνουν βαθια προβληματα που φαινονται οταν το πραγμα σοβαρευει και πρπει να δειξεις εμπιστοσυνη. Ενω ελεγα ας το ζησω και οπου παει εκ των υστερων προτιμω να ειχα μεινει εξω απο ολο αυτο και να χα κρατησει την αξιοπρεπεια μου .