Είναι ΑΚΡΙΒΩΣ οπως τα λέει η choc, ειλικρινα, δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα ποτέ. Πριν εφτά χρόνια είχα το ίδιο σκηνικό με κάποιον, στο πανεπιστήμιο, ίδια σχολή. Αυτά που έπαθα σε δουλειές δεν ήταν ποτέ τόσο ακραία. Με γούσταρε, μου την έπεσε, δεν ήθελα, του το είπα. ΔΕΝ ΘΕΛΩ. ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΙ. Άρχισαν τα γιατί. Τα έλα να είμαστε τουλάχιστον φίλοι, στην ίδια σχολή είμαστε!! Τα αντ στο φέισμπουκ. Απο ευγένεια να τον δέχομαι και να υφίσταμαι καθημερινή πίεση να βγούμε "σαν φίλοι". Το μάτι του γυρισμένο ανάποδα, το άτομο φαινόταν, δεν θέλει πολύ νιονιό. Μετά από την επαναλαμβανόμενη δικη μου άρνηση, άρχισαν και τα βρισίδια (καλή ώρα). Τον μπλόκαρα. Άνοιγε άλλα προφίλ, ξανάστελνε. Όπου στεκόμουν στη σχολή, τσουπ από δίπλα. Το βλέμμα του κολλημένο πάνω μου, έφευγα απ' τη σχολή και τον άφηνα πίσω μου και ξαφνικά ήταν μπροστά μου. Δεν λέω άλλα. Κουράζει και μπορεί και ο εξ να μην είναι τόσο ακραίος.Αν αυτός καθόταν ν αγράψει την εξομολόγησή του, θα έλεγε ότι γνώρισε μια κοπέλα στη σχολή η οποία ήταν κλειστή, σνομπ, δεν του έδωσε μια ευκαιρία, δεν του αιτιολόγησε με επιχειρήματα έκθεσης Γ λυκείου τους λόγους της χυλόπιτας και οι Θεσσαλονικιές είναι τελικά πολύ ψωνάρες και σκύλες, στείλτε μου όλοι μαζί ένα κωλοδάχτυλο.Πιθανόν η γυναίκα να μύρισε τον Mr stalker από χιλιόμετρα, δεν αποκλείεται.