Αγαπητή μου, και εγώ δεν θέλω να δουλεύω.Προτιμώ να είμαι στο σπίτι με τα παιδάκια μου και τον άντρα μου.Να ξυπνώ μαζί τους και να αφιερώνω χρόνο σε αυτούς.Αντίθετα ξυπνώ απο το μαύρο χάραμα,δουλεύω αρκετές ώρες την εβδομάδα,επιστρέφω στο σπίτι πτώμα αλλά δεν έχω την πολυτέλεια να κάτσω να ξεκουραστώ πάνω απο μισή ώρα.Η δική μου εργασία φυσικά δεν αναγνωρίζεται, όπως στους περισσότερους εργαζομενους,απο τον εργοδότη και φυσικά δεν αμοιβομαι όπως θα έπρεπε.Παρ'όλα αυτά επειδή κάθησα αρκετά με δύο εγκυμοσύνες,αν και χάρηκα τα παιδιά μου, άρχισε να μου λείπει η δουλειά σαν προσφορά δηλαδή.Διακρίνω όμως απο τη γραφή σου οτι ακόμη τουλάχιστον η δουλειά για εσένα δεν είναι ανάγκη άμεση, μιας και αν είχες απο πίσω έξοδα να τρέχουν θα έκανες διαφορετική εξομολόγηση.