Είμαι κι εγώ σε σχέση από απόσταση, αλλά στη δική μας περίπτωση είχαν προηγηθεί δύο χρόνια συγκατοίκησης στα οποία αναπτύχθηκε η απαραίτητη οικειότητα που αναφέρεις και φυσικά υπάρχει η προοπτική συνύπαρξης που λέει ο Διογένης. Μιλώντας με βάση τη δική μου εμπειρία, δεν καταλαβαίνω πώς θα μπορούσα να αφήσω τον άνθρωπό μου επειδή θα μεσολαβήσει απόσταση για λίγο καιρό. Υπήρχε ήδη η αγάπη και τα σχέδια για το μέλλον, οπότε η απόσταση είναι απλά ένα δύσκολο διάλειμμα. Για τις σχέσεις που ξεκινούν εξαρχής από απόσταση δεν ξέρω πώς μπορούν να λειτουργήσουν. Τώρα θα κάνω και μια λίγο τραβηγμένη παρομοίωση γιατί δεν είναι ακριβώς το ίδιο, αλλά σκέψου φίλους που φεύγουν για σπουδές ή δουλειά και τους βλέπεις μόνο σε γιορτές. Σταματούν να είναι φίλοι σου επειδή δεν μπορείτε πια να μοιραστείτε έναν καφέ, μια βόλτα ή μια ταινία μαζί? Η επικοινωνία και τα αισθήματα εξακολουθούν να υπάρχουν και λείπει μόνο η φυσική επαφή. Οι αντοχές στην έλλειψη της φυσικής επαφής είναι διαφορετικές για τον καθένα.