Αντιλαμβάνομαι πως το να σου πει κάποιος, ο οποιοσδήποτε, ενα "υπομονή/κουράγιο" κλπ φαντάζει σαν φτηνά λόγια του αέρα, ομως πίστεψε με, μερικές φορές, μονο ο χρόνος μπορει να δείξει τι θα συμβεί. Κ δν λεω, σίγουρα χρειάζεται κ η δική μας συμβολή, ομως τις φορές που αδυνατούμε να πράξουμε, για οποιο λόγο κ αιτία, καλό ειναι να αφήνουμε τα πράγματα να εξελιχθούν κ ο,τι επιπλέον μπορούμε να κανουμε, κέρδος μας θα ειναι. Νομίζω πως εισαι πολυ σκληρός με τον εαυτό σου κ έχεις σαν κινητήριο δύναμη το "πρεπει". Μπορει αυτη η στιγμη απλα να μην ειναι η κατάλληλη για σένα, ακόμη κ αν η ηλικία με βάση το υπάρχον σύστημα σε ωθεί να δράσεις. Αυτο δν σημαίνει πως θα πρεπει να αυτομαστιγώνεσαι. Σαν λιγο μεγαλύτερη θα σου πω πως η "επιτυχία" ειναι πολυ σχετικό πράγμα κ ακόμη κ αν πολλοί -για την ηλικία που βρίσκεσαι αυτη τη στιγμη- θεωρούν πως αυτη επιτυγχάνεται με ενα σχετικά καλό αποτέλεσμα στις πανελλήνιες κ την είσοδο σε μια "καλη" σχολή, μάλλον αυταπατώνται. Μια σχολή δν θα σε φτιάξει, ούτε θα σε χαλάσει. Αυτο μπορείς να το κανείς μονο εσυ κ οι επιλογές σου για το ποιος θέλεις να εισαι κ να γίνεσαι. Εχεις σκεφτεί πως μπορει απλα να μη σ αρεσει το διάβασμα; Μπορει να μην σου ταιριάζει; ¨η πως μπορει σαν απλή αντίδραση ο οργανισμός σου να αντιδρά; Εγώ θα έλεγα πήγαινε να δώσεις εξετάσεις κ κάνε το καλυτερο που μπορείς, προσπαθώντας να μην έχεις υπερβολικές προσδοκίες. Κ απο κέι κ πέρα βλέπεις τι θα κανείς. Κανείς απο εμάς δν ξέρει τι γίνεται αυριο κ αυτο ειναι κ το ωραίο του πράγματος. Γι αυτο κ το να αγωνίας τι μπορει να συμβεί σε 4-5 ή κ παραπάνω χρόνια δν προκειται να σου προσφέρει κατι ουσιαστικό σ αυτη τη φαση.
