Σε καταλαβαίνω. Αν και ο δικός μου ούτες κακός ούτε ανεύθυνος είναι, είναι τόσο ανυπόφορα γκρινιάρης, κλειστόμυαλος και καταπιεστικός που πραγματικά μερικές μέρες φτάνω σε σημείο να μη θέλω ούτε την ηλίθια φωνή του να ακούω. Και φυσικά μετά αισθάνομαι αχάριστη (και αμέσως μετά θέλω να του σπάσω τη μύτη με κλωτσιά).