Ο καθενας εχει την προσωπικοτητα του. Το τι ειναι θετικο κ τι αρνητικο ειναι σχετικο, εννοω απο ανθρωπινες ιδιοτητες. Το να εισαι κοινωνικος θεωρειται γενικα ενα προσον, διευκολυνει καποιες καταστασεις. Απο τη στιγμη που δεν εισαι ετσι, θεωρω πιο σημαντικο να αποδεχτεις τον εαυτο σου οπως ειναι κ να νιωσεις καλα. Δλδ ειμαι η χ, ειμαι ακοινωνητη (που μπορει να ειναι κ υπερβολικο, απλα το χρησιμοποιωω γιατι ετσι αυτοχαρακτηριζεσαι) κ ειμαι καλα. Δεν αισθανομαι πως φταιω, πως πρεπει να απολογηθω για κατι ή πως ειμαι κατωτερη απο τους αλλους. Διαφορετικα χτιζω αυτοπεποιθηση. Αν το καταφερεις αυτο, ισως κ να σου βγει πιο ευκολα να μιλησειςε αγνωστους. Ειναι ομως δευτερευων στοχος. Ο πρωτος στοχος ειναι να εισαι καλα με τον εαυτο σου, οπως κι αν ειναι αυτος.