Είπα ότι ο λόγος (το σκουλαρίκι )που έφαγα ξύλο ήταν αστείος και τότε και τώρα αλλά γονείς είναι με άλλα μυαλά και αντιλήψεις.χωρίς αυτούς δε μπορούμε να ζήσουμε. Μας μεγαλώνουν, μας παρέχουν τα πάντα,μας σπουδάζουν, μας δίνουν λεφτά να προχωρήσουμε τη ζωή μας και εμεις θα σταθούμε σε λίγες μπάτσες που οκ άνθρωποι είναι και αυτοί και έχουν τις αδυναμίες τους.και εμείς ως παιδιά υπήρξαμε ατακτα και τους εκνευρίζει ενώ πχ το μόνο που ήθελαν ήταν να κοιμηθούν μετά από μια κόπιαστική μέρα. Το ότι μας έδωσαν και από μια σφαλιάρα φε τους κάνει ανάξιους γονεις,απλά ανθρώπους με αδυναμίες που η υπομονή τους είχε εξαντληθεί