Θα σου απαντήσω εκ πείρας.. Το παιδί που έβγαινα πριν την τελευταία μου σχέση ήταν γιατρός, με πολλά λεφτά, ακριβό αμάξι και όλα αυτά που περιγράφεις τέλος πάντων. Βγαίναμε για έξι μήνες μέχρι που τον πήραν σε ένα ερευνητικό κέντρο στη Σουηδία και με άφησε σύξυλη. Η επόμενη σχέση μου μετά από αυτόν (και πιο πρόσφατη) είναι με ένα παιδί της μεσαίας τάξης, δεν έχει αμάξι, δεν έχει δικό του σπίτι, μας τρώνε οι δρόμοι, τα λεωφορεία, έχουμε πλουτίσει τα ταξί, τα σουβλατζίδικα και έχουμε τιμήσει όλα τα παγκάκια του Παγκρατίου. Ε! Δεν έχω νιώσει ποτέ στη ζωή μου πιο άνετα με άνθρωπο! Γιατί καλά κ τα λεφτά κ οι σπουδές και το γενικότερο στάτους του πρώην αλλά πάντα ένιωθα ότι δεν κολλάμε, ενώ με τον τελευταίο νιώθω ο εαυτός μου. Επομένως σ αυτό που ρωτάς σου λέω πως δεν ισχύει κι ότι το μόνο καλύτερο που πρέπει να έχει ο επόμενος είναι η χημεία μαζί σου.