Αγαπητή μου θα σου πω όσο αντικειμενικά μπορώ τη γνώμη μου.Πριν φύγεις για σπουδές σαν οικογένεια είχατε τη ρουτίνα και τους ρυθμούς σας.Φεύγοντας απο το σπίτι σου,έφτιαξες το δικό σου, μπήκες στους ρυθμούς σου κλπ.Παράλληλα όμως οι δικοί σου που έμειναν πίσω συνήθισαν και εκείνοι διαφορετικά.Ο αδελφός σου στο σπίτι ήταν σαν μοναχοπαίδι και λειτουργούσε έτσι.Άκουγε τις μουσικές του όταν γούσταρε και αφού οι γονείς σου δεν είχαν θέμα,δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα.Καλώς η κακώς επιστρέφοντας στο πατρικό σου,εσύ τάραξες τις ισορροπίες τους.Είχαν συνηθίσει αλλιώς τα 4-5 χρόνια που έλειπες,πως να το κάνουμε τώρα.Σε κάθε περίπτωση επιστρέφοντας στο πατρικό είναι μια δύσκολη διαδικασία για ΟΛΟΥΣ και όχι μόνο για εσένα.Επιπλέον δε μπορεί να πλακώνεστε στο ξύλο,δεν είναι φυσιολογικό δηλαδή.Σε μια καλή στιγμή κάντε μια όμορφη κουβέντα όλοι μαζί,χωρίς φωνές και ξύλο και προσπαθήστε να βρείτε μια χρυσή τομή που θα σας εξυπηρετεί όλους.Και η δική μου εμπειρία όταν επέστρεψα για ένα χρόνο στο πατρικό μου μέχρι να παντρευτώ ήταν δύσκολη.Η μητέρα μου είναι ένας δύσκολος άνθρωπος αντικειμενικά οπότε είχαμε προστριβές.Ηρέμησε λοιπόν και κάνε και εσύ πίσω σε πράγματα που δεν είναι ήσσονος σημασίας για εσένα και πιστεύω θα είστε μια χαρά.