Πολύ δίκιο έχεις .Ζουν μόνο για τα μάτια του κόσμου, δεν έχουν ψυχή μέσα τους μα ούτε και αγάπη.Όταν διάβασα την εξομολόγηση σου , θυμήθηκα ένα τραγούδι του Κώστα Χατζή, σε έναν στίχο του λέει. Και λεγόμαστε άνθρωποι με μυαλο και με αισθήματατι ειν’ τα νόθα παιδιά μας μπρος τα τόσα προβλήματακαι λεγόμαστε άνθρωποι με μυαλό και καρδιάκαι πετάμε στους δρόμους τα μικρά τα παιδιά