Νιώθεις τόσα πολλά πράγματα που είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσεις. Στην περίπτωση ενός έρωτα με ανταπόκριση λοιπόν..Νιώθεις έναν αδιευκρίνιστο ενθουσιασμό με κάθε μικρό πράγμα που σου συμβαίνει. Μπορεί να χαρείς επειδή βρήκες μια ξεχασμένη τσίχλα από το 2010 μέσα σε ένα παλιό σου παντελόνι. Νιώθεις ανυπομονησία για να δεις τον άλλο, να ακούσεις την φωνή του, να τον ακουμπήσεις και να διαβάσεις ένα απλό μήνυμα τού που λέει "Γεια σου Κλέφτρα μου" (Στο διάβασμα της κτητικής αντωνυμίας "μου" λιώνεις λιγουλάκι).Νιώθεις αισιοδοξία γιατί ξαφνικά όλα είναι υπέροχα, υπάρχει ξανά ελπίδα στον κόσμο, ο αέρας ξαφνικά θυμίζει καλοκαίρι και ακόμη και ο Παναθηναικός έχει ελπίδες να δει πρωτάθλημα. Επίσης χαμογελάς σαν χαζοχαρούμενο όταν περπατάς, όταν διαβάζεις, όταν βλέπεις τηλεόραση και γενικά χωρίς ιδιαίτερο λόγο και αιτία. Όλοι σου λένε πως γελάνε και τα μουστάκια σου και εσύ η ίδια νιώθεις εντελώς εκστασιασμένη λες και έχεις κάνει χρήση ουσιών. Επιπλέον, επιδιώκεις διαρκώς την επαφή μαζί με τον άλλο. Είτε λεκτική επαφή είτε σωματική, γιατί απλά δεν τον χορταίνεις. Ξαφνικά όλοι οι άντρες/γυναίκες, ωραίοι, άσχημοι, ψηλοί, κοντοί, μελαχρινοί και ξανθοί, μπαίνουν σε ένα ξεχωριστό σάκο και εσύ έχεις μάτια μόνο για έναν, τον δικό σου άνθρωπο που ξεκάθαρα είναι ο καλύτερος όλων και αν δεν είναι σε εσένα έτσι ακριβώς φαίνεται. Βέβαια όλα αυτά ισχύουν αν έχεις ανταπόκριση. Αν δεν έχεις υπάρχουν και άλλα πιο αγχωτικά συναισθήματα που επισκιάζουν την χαρά του έρωτα.