Κάραβαν', με όλο το συμπάθειο, αλλά διακρίνω μια τάση να δαιμονοποιείς τον όρο "σχέση", ότι και καλά όποιος/α λέει "ψάχνω για σχέση" σημαίνει πως είναι απελπισμένος να καβατζωθεί από έναν άλλο άνθρωπο ή θέλει να δέσει τον γάϊδαρό του - μέχρι πρότινος αυτόν τον χαζό απόλυτο ορισμό τον απέδιδαν στη φράση "ψάχνω γαμπρό/νύφη", τώρα φαίνεται πως το προσάπτουν σαν κατηγορία και σε όποιον απλώς επιθυμεί να συνάψει μια απλή αποκλειστική σχέση. Μάλιστα!Και μιας και αναφέρθηκες σε πιθανά προσωπικά μας βιώματα που μπορεί να ευθύνονται που ...καταντήσαμε σχεσάκηδες, θα σου μιλήσω λοιπόν απλώς για μένα και θα σου πω πως ο μόνος λόγος που είμαι τόσο πολύ υπέρ της σχέσης κι όχι των πιο φλου καταστάσεων είναι γιατί απλά έτσι λειτουργώ. Δε μου βγαίνει κάτι άλλο κι ας είχα προσπαθήσει μια φορά παλιότερα να δοκιμάσω και σε πιο ανάλαφρη κατάσταση. Αυτό μου ταιριάζει, με αυτό περνάω καλύτερα κι αυτό έχω επιλέξει κι αποζητώ. Όχι για να δέσω κανέναν ούτε να γραπωθώ από πάνω του. Μια χαρά τέλεια έχω μάθει να περνάω ακόμα κι όταν δεν υπάρχει ερωτικός σύντροφος στη ζωή μου. Προσωπικά λοιπόν αποζητώ τη σχέση γιατί μου προσφέρει την συντροφικότητα και την αποκλειστικότητα που κι εγώ η ίδια προσφέρω στον εκάστοτε σύντροφό μου - ή μήπως είμαι εγωίστρια και κτητική που δε θέλω να πηγαίνουμε παράλληλα και με άλλους; Δε θα πιάσω κανέναν από το λαιμό στο πρώτο/δεύτερο ραντεβού να κάνει σώνει και ντε σχέση μαζί μου, σίγουρα όμως μέσα από την κουβέντα κι όλη την διαδικασία της γνωριμίας μας θα του δώσω ξεκάθαρα να καταλάβει τι άνθρωπος είμαι και τι επιδιώξεις έχω, ώστε να αποφευχθούν όλες αυτές οι παρεξηγήσεις που οδηγούν σε λάθος εντυπώσεις, χάσιμο χρόνου και με τον έναν από τους δυο να απογοητεύεται.
