Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας,δεν περιμένω πάντως ηθική δικαίωση αλλά κάποιες τρίτες γνώμες που συνήθως είναι και πιο αντικειμενικές γιατί δεν εμπεριέχουν το συναίσθημα.Λεμόνι,όσο για τη μητέρα,αυτή ζει με χρήματα από το σύντροφό της (ο οποίος αγνοεί την ύπαρξη του παιδιού επί χρόνια) και ενίοτε τον προτρέπει να βρει δουλειά για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του.Ωστόσο εκείνος με όλο το ιστορικό κατάθλιψης/τις φοβίες και όλα αυτά δεν ενδιαφέρεται για τίποτα.Αδιέξοδη κατάσταση και δυστυχώς έχω δεθεί μαζί του εδώ και 2 χρόνια και δε ξέρω και πώς να τον βοηθήσω.