Κατανοητό αυτό που λες...όταν νιώθουμε ερωτευμένοι με ένα άτομο συχνά πλάθουμε την ιδανική εικόνα του, ενίοτε το "θεοποιούμε" κιόλας και αισθανόμαστε "εκτεθειμένοι" εμπρος του. Επιδιώκουμε να είμαστε ο καλύτερος δυνατός εαυτός μας όταν το συναντάμε, με αποτέλεσμα από την έντονη επιθυμία να τα χάνουμε ώρες ώρες :P Όταν κανεις απλώς μας αρέσει, δίχως κάτι περισσότερο, δεν πολυκαιγόμαστε για την έκβαση του πράγματος και έτσι δρούμε πιο χαλαρά.