Μάλιστα. Την συμπάθειά μου.Είσαι 33 χρονών όμως. Η ζωή δεν σταματά. Δεν καταλαβαίνω πώς "με τα ταξίδια θα κάνεις γνωριμίες" που δεν κάνεις κι εδώ που είσαι. Δηλαδή γιατί δεν πιάνεις την πάρλα με κάποιο υπάλληλο ή με συνάδελφο και να γνωριστείτε και πού ξέρεις πού μπορεί να οδηγήσει. Ακόμα και μέσω ιντερνετ οι άνθρωποι διαδρούν και γνωρίζονται και συναντιώνται. Το κείμενό σου δείχνει έναν άνθρωπο με συγκρότηση λόγου και σωστή εκφορά οποτε είναι σίγουρο ότι όπως μιλάς σε μας εδώ μπορείς να μιλήσεις και πιο έξω. Επίσης ξεκολλήστε με το "πού να πάω τώρα μόνος μου χωρίς παρέα σαν αγγούρι". Πάτε για καφέ μόνοι με ένα βιβλίο. Πάτε σινεμά. Πάτε σε ένα μπαράκι που υπάρχει πολύς κόσμος. Και μη διστάσετε να πιάσετε συζήτηση σε όποιον/όποια σας αρέσει (πάντα ευγενικά και χωρίς διακαή και πασιφανή πόθο ζευγαρώματος). Κάθε μέρα είναι ευκαιρία για να γνωρίσεις κόσμο. Και στο πάρκο που περπατάς μπορείς να γνωρίσεις κόσμο. Ιδιαίτερα αν πηγαίνεις σε κάποιο μέρος τακτικά. Μην αφήνετε τα χρόνια να περνούν έτσι στην μοναξιά. Η ανθρώπινη επαφή είναι πολύτιμη για τον ψυχισμό και πραγματικά δεν κοστίζει τίποτα.
