Με συγκλόνισε ο τρόπος που ζητάς αγάπη και παρηγοριά .Ξέρεις κάτι?Αν είχες πάρει αγάπη και προσοχή από την οικογένεια σου δεν θα τα έβλεπες τόσο τραγικά τα πράγματα.Δυστυχως οι απώλειες και οι χωρισμοί,δεν εξαιρουν τους ταλαιπωρημένους ανθρωπους.Ο άνθρωπος αυτός κάποια στιγμή ήταν πιθανό να φύγει οι σχέσεις τελειώνουν ,το δράμα σου είναι αλλού ,είναι στην κακή ,στερημένη από οικογένεια αγάπη.Αυτο που λείπει είναι να βρεις τη δύναμή σου,ίσως είσαι και μικρούλα.Θρηνησε ,δεν είναι κακό,ξέσπασε ο χωρισμός είναι απώλεια ,μην επιτρέπεις σε κανένα να λογοκρίνει τη διάθεση σου κι όταν φύγει ο πόνος,είναι νωρίς ακόμα κορίτσι μου,μείνε λίγο μόνη και ανασυγκροτησου,βρες τη δική σου δύναμη,αγαπά εσύ τον εαυτό σου,με μία ωραία βόλτα,ένα καφέ,ένα φίλο που σε ακούει,ξέρει να φροντίζει.Ακομα κι αν ξαναγυρίσει ο άνθρωπος αυτός,θυμήσου κάτι σημείο αναφοράς και πηγή έμπνευσης πρέπει να είσαι εσύ πρώτα για τον εαυτό σου,να μην είσαι σαν το κλαράκι που ανεμοδερνεται.ΜΠΟΡΕΙΣ!Ο Θεός είναι πηγή αγάπης για όλους μας αυτό στο υπογράφω.Ευχομαι να γλυκαθει η ψυχούλα σου και χαμογελάς πάντα!