Λοιπον...ακου σε με προσεκτικα....πρωτο και βασικοτερο: Μην τολμησεις ξανα ποτε να αναφερεις την αυτοκτονια και ουτε να την ξανασκεφτεις.Τα χειροτερα προβληματα στον κοσμο να χεις πρεπει να σαι δυνατος και να αντεχεις....ειναι καθηκον σου.Ειδικα για εναν ανδρα δεν αξιζεκ...οσο απαραιτητος και να σου ειναι.Δευτερον:Δεν ηρθε και η καταστροφη του κοσμου γτ μπορει απλα να εχει κουραστει και να θελει το χρονο του.Μη του γκρινιαξεις και δειξε ενθουσιασμο για καποια πραγματα.Καντον να θυμηθει τις αρχες σας...αν γινεται (επειδη ειπες ειστε μακρια ) πηγαινε βρες τον.Οι ανδρες δε θελουν να βλεπουν μια μιζερη γυναικα.Να εισαι ολοζωντανη και θα θυμηθει τι ερωτευτηκε σε εσενα....Και τριτον : ακομη και να μην μπορει αλλο σχεση απο μακρια ή να παιζει οτιδηποτε αλλο δεν χρειαζεται εσυ να λιωσεις απο τον πονο...ναι θα κλαψεις και θα πονεσεις αλλα σκεψου οτι αν αυτο συμβει και σε λιγα χρονια εσυ παντρευτεις αλλον και κανεις παιδια θα λες απο μεσα σου " ελεος θεε μου!πως μπορεσα να σκεφτω την αυτοκτονια και να μαι τοσο αγνωμων;" Η ζωη ειναι απιστευτη και παντα κρυβει εκπληξεις ...και δεν το λεω εκ του ασφαλους...πιστεψε με...οτι προβλημα και να χεις στη ζωη το θαρρος ειναι να μεινεις εδω και να το παλεψεις....αυτο ειναι θαρρος....Απλα προσπαθα το με ζωντανια και θεληση!Σου ευχομαι τα καλυτεραΦιλικα, η σκιαμαχος...