Να ρωτήσω κάτι παιδάκια έχετε; Εκεί να δεις τρέξιμο καλή μου. Να πας στο σούπερ μάρκετ να του πάρεις του μωρού την κρεμούλα για να φάει το ένα το άλλο. Μετά να του πάρεις ρουχαλάκια. Τα βράδια θα κλαίει θα ακούει η μισή πολυκατοικία το μωρό και εσύ που είσαι δίπλα δεν θα ακούς τίποτα. Θα ξυπνάς μαζί με τον άντρα σου θα σου λέει ο άντρας σου κάτσε εσύ κοιμήσου θα πάω εγώ για το γάλα ξέρω, ξεράδια ξέρεις θα του λες εσύ....αυτές είναι στιγμές όχι αστεία. Κοίτα τώρα πέρα από την πλάκα όπως είπαν οι προλαλήσαντες δυο άτομο είστε. Damn it... πόσα ρούχα την ημέρα πλένεις, απλώνεις και σιδερώνεις; Να τα βάλετε κάτω με τον άντρα σου και να χωρίσετε τις δουλειές. Έτσι γίνεται κανονικά. Δεν μπορείς να τραβάς εσύ του Χριστού τα πάθη και να γυρνάει ο κύριος στο σπίτι να κάνει το μπανάκι του να κάθεται μετά στο τραπέζι και να λέει 'το φελέκι μου βάλε μου να φάω'. Δεν γίνεται. Με καταλαβαίνεις; Αλλάξαν οι καιροί. Πλέον και ο άντρας και θα μαγειρέψει, και θα σφουγγαρίσει και πλυντήριο θα βάλει. Να μοιράζεστε τις δουλειές. Από την άλλη αν δεν ακούει απείλησε τον με διαζύγιο. Θα αλλάξει γνώμη μέχρι να πεις κύμινο. Άντε καλή τύχη εύχομαι!