δηστυχως σε καταλαβαινω οσο δεν παει.. ετσι ακριβως ημουν...ετσι ενιωθα ..δεν εδινα ποτε σημασια για τιποτα και για κανεναν..δεν μ ενδιεφερε ποτε κανενας..δινανε τα παντα για μενα κι εγω ποτε τιποτα...μεχρι που καποια στιγμη ηρθε στη ζωη μου καποιος που αλλαξε τα παντα ..και ειναι μοναδικος ανθρωπος που εχω κανει τοσα πολλα γι αυτον..του δινω τα παντα..και αθτος μ εμαθε να δινω και στους συγγενεις μου...οχι μονο να περιμενω απ τους αλλους αλλα ναδινω....υπομονη..