Είσαι πάρα πολύ αυστηρή με τη μητέρα σου.Σοβαρά τώρα πιστεύεις ότι τα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζει τα δημιούργησε η ίδια ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ;Κάτι τέτοιο είναι αδύνατον πιστεύω.Στενοχωριέμαι που λες ότι δε σε ενδιαφέρει η ύπαρξή της και ότι αν μπορούσες θα ήθελες να μη βρει ησυχία όσο ζει.Μάνα σου είναι στο κάτω κάτω.Και δεν παύει να είναι άνθρωπος,πρώτα απ'όλα,που κάνει λάθη.Εσύ σαφώς και δεν ευθύνεσαι για τα όσα λάθη της και προφανώς δεν είναι δίκαιο να τα πληρώνεις ΚΑΙ εσύ αλλά τα παιδιά δεν έρχονται με οδηγίες.Διακρίνω ένα μίσος προς τη μητέρα σου κάπως επιπόλαιο και ανώριμο.Δε θες να της μοιάσεις και είναι λογικό.Στόχος είναι τα παιδιά να γίνουν καλύτερα απ'τους γονείς,όχι ίδια.Είσαι,όμως,πολύ μικρή για να είσαι τόσο απόλυτη.Δε δείχνεις κατανόηση προς τη μητέρα σου.Σκέφτηκες ποτε να επισκεφθείτε ψυχολόγο;Σκέφτηκες να δεις και απ'τη δική της οπτική;Έχει ψυχολογικά προβλήματα,ασθενεί,δε σας κάνει τη ζωή δύσκολη για να περάσει η ώρα της.Ελπίζω να διαβάσεις όσα γράφω και,όχι να τα δεχτείς,αλλά να τα επεξεργαστείς.