Μεμψιμοιρεις ακαταπαυστα. Καθε εξομολογηση σου ειναι μια ατελειωτη λιστα των τροπων με τους οποιους εχεις αδικηθει και των ανθρωπων απο τους οποιους εχεις αδικηθει. Ολοι ειναι εναντιον σου. Ολοι σε παρεξηγουν, σε κατακρινουν και σε εκμεταλλευονται επειδη εισαι αθωα, καλοκαρδη και αλτρουιστρια. Αντιμετωπιζεις τους ανωνυμους χρηστες ενος δημοσιου φορουμ σαν στενους σου φιλους που σου χρωστανε αμεριστη συμπαρασταση, αγαπη και κατανοηση. Οταν δεν το κανουν, γραφεις κι αλλες εξομολογησεις για να εκφρασεις την απογοητευση σου για την προδοσια αυτων των αγνωστων. Δεν διακρινω καν καποιο συγκεκριμενο προβληματισμο στον οποιο να μπορουμε να τοποθετηθουμε η να βοηθησουμε, παρα μονο χαοτικα κειμενα που θυμιζουν ημερολογιο εφηβης. Ισως να εισαι εφηβη. Ισως να εισαι τρολ. Ισως να ηταν καλη ιδεα να επισκεφτεις και ενα δευτερο ψυχολογο.