Μα κάνουν ήδη ό,τι θέλουν.Γιατί πιστεύεις,ότι αρνούνται να μαγειρέψουν,για να μην μπουν στο καλούπι της νοικοκυράς που είναι δούλα και κυρά,ενώ κατά βάθος γουστάρουν τη μαγειρική;Δεν πάνε κόντρα σε αυτό που αποκαλείς φύση τους,για να αποδείξουν κάτι.Δεν το θεωρούν απαραίτητο να μαγειρέψουν και δε μαγειρεύουν.Δε χρειάζεται να το εξηγείς με άλλους τρόπους.Είναι κι όπως έχει μεγαλώσει κανείς.Ο Jamie Oliver,ο γνωστός σεφ,είχε κάνει κάποιες εκπομπές για το γεγονός,ότι στη Βρετανία δε μαγειρεύουν πολύ.Προτιμούν σε μεγάλο βαθμό τα έτοιμα προπαρασκευασμένα γεύματα,που θέλουν μόνο ζέσταμα ή ολιγόλεπτο ψήσιμο.Και σε επισκέψεις σε σχολεία έδειχνε πιτσιρίκια,που δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν μια απλή πατάτα στη μορφή που έχει,όταν βγαίνει απ'το χωράφι.Δεν έβλεπαν στο σπίτι τους να ετοιμάζεται φαγητό,για να ξέρουν από ποια υλικά προέρχεται.Εσύ,όπως κι εγώ και πολλοί από εμάς,έχεις μεγαλώσει με άλλη κουλτούρα,όπου το σπιτικό φαγητό είναι πολύ βασικό.Είναι όμως και τόσο δεδομένο,που συχνά ξεχνάμε τον κόπο,που κρύβει από πίσω.Από τον προγραμματισμό των γευμάτων μέχρι την προμήθεια των υλικών,την παρασκευή και το καθάρισμα μετά μιας και τίποτα δεν πλένεται και δεν τακτοποιείται από μόνο του.Είναι χαρά,δημιουργία,φροντίδα για τον εαυτό μας και τους αγαπημένους μας,αλλά και κούραση και συχνά βαρεμάρα.Δεν είναι τόσο παράλογο και φρικιαστικό να πει κάποιος α στο διάολο πια βαρέθηκα να τσουκαλομαγειρεύω.Δεν αποφεύγεται το μαγείρεμα σώνει και ντε ως επανάσταση στην ανδρική καταπίεση ή για να είμαστε μοντέρνες γκόμενες.Προσωπικά,μαγειρεύω καθημερινά από τότε που ξεκίνησα να ζω μόνη μου.Και τα τελευταία χρόνια φτιάχνω και το ψωμί.Σε περιόδους όμως που δούλευα 12-14 ώρες τη μέρα ήταν πραγματικά δύσκολο.Ή όταν πέφτει αποκλειστικά πάνω μου η φροντίδα της διατροφής περισσότερων ανθρώπων.Τουλάχιστον τώρα με το σύντροφο μου,αν και δε σκαμπάζει πολλά από κουζίνα,μοιραζόμαστε αρκετές από τις δουλειές,που είναι απαραίτητες μέχρι να φτάσει ένα πιάτο στο τραπέζι.