Ο εξομολογούμενος ήδη σχεδόν δέχεται ότι είναι υποχόνδριος. Ενδεχομένως και κάμποσο αφελής. Ποια είναι η τιμωρία του λοιπόν, να τον ξεκάνουμε με αρρωστημένο χιούμορ;