Καλά πάνω σε αυτό θα της έχει πει : "Είμαστε χρόνια με την άλλη, πλέον την αγαπώ πολύ αλλά την νιώθω περισσότερο φίλη κι αδερφή. Όμως αν την άφηνα δεν θα το άντεχε. Έχω ευθύνες και στους άλλους βλέπεις, δεν μπορώ να κάνω αυτό που θέλω εγώ. Δεν θέλω να δικαιολογηθώ, ούτε σου αξίζω αλλά μαζί σου νιώθω ζωντανός όμως πρέπει να σταματήσουμε. Σου αξίζει μια κανονική σχέση. Μακάρι να είχα γνωρίσει εσένα πρώτη..." Απλά τώρα το ηθικό κομμάτι τι νόημα έχει να το τονίσουμε; Το κομμάτι ότι αυτή η κατάσταση είναι πολύ πολύ συνηθισμένη και ανθυγιεινή όπου προκαλεί και αφήνει πολλά απωθημένα στο τρίτο πρόσωπο που είναι δευτεραγωνίστρια. Ο πρωταγωνιστής έχει μακράν παραπάνω επιλογές. Φυσικά όλα αυτά μπορούν να συμβούν στον καθένα μας. Όμως η ωραιοποίηση στην δική μας περίπτωση επειδή έχουμε συναισθήματα γιατί διαφέρει από αυτές που αφορούν αλλά άτομα ; Γι αυτό ας ξαναπώ : ας δει λίγο τα γεγονότα ως έχουν,ψυχρά. Πάντα η ψυχρή λογική είναι καλή σύμβουλος για τέτοια συναισθηματικά μπερδέματα.