Eίσαι σε φάση μεγάλης ηττοπάθειας και το κατανοώ εν μέρει. Αναλογίσου όμως μήπως αυτή η "αίσθηση επιτυχίας" στην οποία αναφέρεσαι είναι προϊόν των lifestyle εντύπων που μας πιπίλισαν τον εγκέφαλο ότι πρέπει να έχουμε κάνει Χ πράγματα πριν τα 30 ή πριν τα 40 αλλιώς δεν πιάνουμε χαρτωσιά. Αυτά τα έγραφαν επειδή οι "λίστες" είναι υπερδημοφιλείς για κλικάρισμα επειδή είναι "εύκολες" και ελαφρές ως ανάγνωσμα. Δεν είναι κι η υπέρτατη αλήθεια! Το ίδιο και τα κοινωνικά στερεότυπα με τις αρτηριοσκληρωμένες θέσεις του τι καθιστά την "επιτυχία" (γάμος-παιδιά-επικερδής δουλειά-διακοπές στο Μπαλί-ηλεκτρονικά τελευταίας τεχνολογίας). Πάνε αυτά. Πέρασαν. Είναι της γενιάς των baby boomers. Οι κατοπινές γενιές είμαστε αλλού. Αναλογίσου το κάπως πιο σοβαρά κι αποστασιοποιημένα σε κάποια στιγμή που δεν είσαι στα πατώματα και θα δεις ότι έχω δίκιο. Κατ'αρχάς έχεις ζήσει δύο μακροχρόνιες σχέσεις οι οποίες σου έδωσαν μεγαλύτερη εμπειρία ζωής απ'ότι θα σου έδινε η ξέφρενη άγρα διαθέσιμων γυναικών. Μην νομίζεις ότι και κάνοντας οικογένεια είναι τόσο διαφορετικά. Είναι περίπου σαν να ήσουν παντρεμένος αν συζούσατε. Δεν βλέπω πώς αυτή σου η πείρα θα είναι άχρηστη στο να βρεις κάποια ακόμη που θα είναι πιο πρόθυμη να περάσετε ένα σεβαστό μέρος της υπόλοιπης ζωής σας μαζί. Και φυσικά είσαι ΜΟΛΙΣ 35. Με το σημερινό προσδόκιμο έχεις δηλαδή άλλα 50 χρόνια αν είσαι υγιής! Εδώ άλλος πήρε τα υπάρχοντά του και την οικογένειά του σε ένα αυτοκίνητο κι άλλαξε χώρα στα 55 του. Άλλος έβγαλε δύο όργανά του λόγω ασθένειας και ξαναγεννήθηκε και παντρεύτηκε δεύτερη φορά στα 65. Η ζωή είναι συνεχώς μπροστά. Αύριο είναι μια καινούργια μέρα που λέει κι η Σκάρλετ η ο'Χάρα...Τώρα τα 200 χαμένα ευρώ...Αυτά τσούζουν καιροί που είναι αλλά θα το έβλεπα σαν ένα έξτρα κίνητρο να δικτυθώ και να αποκομίσω έξτρα εισόδημα από κάπου αλλού. Όσο γίνεται. Κουράγιο! Μην σε παίρνει από κάτω. Έχεις την υγειά σου. Το πιο σημαντικό. Όλα τα υπόλοιπα γίνονται.
