Ειχα το ιδιο θεμα με τους γονεις μου. Μεχρι που αρχισα να κλαιω φουλ γιατι ειχα χασει τους φιλους μου εξ αιτιας του οτι δε με αφηναν να παω οπου και για οση ωρα ηθελα, οποτε το κατανοησαν εντελει. Ωστοσο, βοηθησε και το γεγονος πως στην αρχη στις βολτες μου ερχοταν η θεια μου απο μακρια, χωρις να γνωριζουν τα παιδια οτι ειναι θεια μου, ωστε να με προσεχει. Κανε κατι αναλογο! Καλη τυχη!