Πολύ σωστή παρατήρηση και να προσθέσω κάτι.Στα 1-2 πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού η συζυγική/συντροφική ζωή υπόκειται ένα τόσο ανελέητο σφυροκόπημα (με την συνεχή φροντίδα του μωρού και τις αυξημένες ευθύνες) που θέλει πραγματκή θέληση και συνειδητή προσπάθεια για να μην περιέλθει η σχέση κι η σεξουαλική ζωή σε καθημαγμένη κατάσταση. Προσπάθησε εξομολογούμενη να τους κοινωνήσεις σε κάποια ήρεμη στιγμή ότι ακόμα τον ποθείς τον σύζυγό σου κι ότι κι αν έγινες μάνα δεν έχεις πάψει να είσαι γυναίκα κι ερωμένη. Άκουσε προσεκτικά τι θα σου πει και τι θα ήθελε από την μεταξύ σας σχέση κι αρχίστε να δίνετε ραντεβού για σεξ (θα σας έρθει τρώγοντας η όρεξη) επί τούτου με ταυτόχρονο "παιχνίδι" λεκτικό/νοητικό σε όλη την διάρκεια της ημέρας με sms/mails/ραβασάκια κλπ. Το σεξ για λίγο διάστημα θα πρέπει να μπει σε πλάνο και θα ξαναγίνει αυθόρμητο όταν πλέον το παιδάκι σας γίνει 3 και αυτονομηθεί κάπως. Να το χαίρεστε και να προσπαθήσετε να κρατήσετε αυτό που έχετε. Φαίνεται ότι παντρευτήκατε από έρωτα.