Μήπως, εκτός των άλλων, σου θυμίζει και κάτι κυρίους από Βοστίτσα μεριά και τους ομοϊδεάτες τους; «Θέλω τη μητέρα αυτή να είναι φρέσκια, ξεκούραστη, χαρούμενη, περιποιημένη, καλοντυμένη, χτενισμένη, όμορφη, ακόμη και μακιγιαρισμένη αν χρειάζεται, προ πάντων όμως γλυκιά, τρυφερή και θερμή την ώρα που υποδέχεται τον άνδρα της. Να τον περιμένει με λαχτάρα στην πόρτα και να του προσφέρεται χωρίς ενδοιασμούς». «Να μην εξαντλείται σωματικά, ώστε να νιώθει εξουθενωμένη και στο συζυγικό κρεβάτι να παραδίδεται αμέσως στην αγκάλη του…Μορφέως»! «Η γυναίκα που είναι πάντα φρέσκια, θερμή και τρυφερή με το σύζυγό της δεν κινδυνεύει να μείνει μόνη της στον αγώνα της ζωής! Ούτε πάλι κινδυνεύει να νιώσει απατημένη, προδομένη κλπ. από τον άνδρα της!» «να μη λησμονεί ποτέ ότι υπάρχει και η συζυγική αγκαλιά, από την οποία οι σύζυγοι αντλούν δύναμη για τον αγώνα της ζωής» . «να μην ξεχνά ότι αν η μητέρα καταπονείται μέσα στο σπίτι με το προβληματικό παιδί, και ο πατέρας καταπονείται εκτός της οικίας, αγωνιζόμενος για τη συντήρηση της οικογενείας του! Αλλά στον καθημερινό του αγώνα περιβάλλεται και προσβάλλεται από πειρασμούς, οι οποίοι πολλές φορές είναι ευθέως σαρκικοί».«Θέλω τη μητέρα, που ανατρέφει ένα παιδί ΑΜΕΑ, να έχει τελειώσει εγκαίρως το χρέος της προς το προβληματικό παιδί, ώστε να δώσει το χρόνο της και την προσοχή της στον άνδρα της, την ώρα που αυτός έρχεται στο σπίτι».----κοινώς: φάε λάδι κι έλα βράδυ.