Πλινθοι και κεραμοι ατάκτως ερριμμενοι...Αδερφέ από πού να το πιάσεις και που να τελειώσεις...Δεν απάντησα ποτέ για τους άνδρες και την τεκνοποιία διότι δεν κάνουν καριέρα κάποιοι "δημοσιογραφοι" χυνοντας λιτρα μελανιού προσπαθώντας να τους πείσουν ότι μάλλον δεν θέλουν να κάνουν παιδιά.Δεν φτάνουν οι άντρες 45 ετών και να γράφουν άρθρα "δεν ξέρω αν εγώ θέλω να κάνω παιδί ή με έχει πείσει η κοινωνια".Ναι, οι άντρες έχουν εξίσου μερίδιο ευθυνης στην τεκνοποιία. Αλλά δεν είναι αυτό το θεμα.Και οχι μονο εχουν ευθυνη για την τεκνοποιία αλλά έχουν ευθύνη και για την κυοφορουσα και μετά λεχώνα γυναίκα τους. Πρέπει να την κοιτάνε στα μάτια. Να την αγαπάνε και να την νοιαζονται. Αλλά ξέχασα, το νοιάξιμο δεν υπάρχει στο δικαιωματικό λεξιλόγιο. Άρα πως να το καταλάβει ένας φεμινιστης που καταλαβαίνει μόνο με όρους "δικαιωματων";Και ναι. Όσο το χάπι ήταν επανάσταση άλλο τόσο είναι και όλη η ιατρική. Και πλέον στον δυτικό κόσμο, που τρέχει την ιατρική τα τελευταία 500 χρόνια, τα ποσοστά θνησιμότητας στη γέννα είναι ασύγκριτα μικρά.Είναι υψηλά εκεί που ακόμα κοβουν κλειτοριδες και είναι ανέγγιχτοι από το ιμπεριαλιστικό άγγιγμα της Δύσης.Πραγματικά το να κάνεις copy paste κουμούτσες ολόκληρες δεν προάγει την κουβέντα. Και ούτε κρυβει το αυτονόητο.Και ό,τι λέω δεν είναι ούτε πρωτοπόρο ούτε καμία σοφία. Είναι αυτονόητα πράγματα χαμένα μες στον πολτό του new age post modernism.Είναι φυσικό ο άντρας και η γυναίκα να κάνουν παιδιά. Όσα θέλουν και όσα μπορούν να αναθρέψουν. Κι αν το σώμα της γυναίκας αλλάξει, διότι ναι αλλάζει μετά τη γέννα και τον θηλασμό, και δεν είναι τόσο σέξυ όσο ήταν πριν, ο άντρας της οφείλει να την αγαπά ακόμα περισσότερο.Διότι έκανε μια συνειδητή επιλογή για κάτι καλό (παιδι) θυσιάζοντας κομμάτι ή ένα είδος ομορφιάς από την ίδια (κερδίζοντας ένα άλλο είδος ομορφιάς, διότι δεν υπάρχει ωραιότερη εικόνα στον κόσμο όλον από μια μάνα που βυζαινει το παιδί της). Αλλά ούτε η ενσυνείδητη θυσία αποτιμάται δικαιωματικά...Άσε λοιπόν εμας που δεν είμαστε δικαιωματιστες να νοιαζόμαστε. Εσύ μέτρα στατιστικές και δικαιώματα. Αλλά λίγο πιο ήσυχα.
