Η απόφαση για ban-άρισμα των τραγουδιών του νεκρού Michael Jackson μου είναι πέρα ως πέρα ακατανόητη.Υπάρχει κάποιος κίνδυνος για τον ακροατή να καταλήξει …παιδόφιλος ή μήπως …θύμα παιδόφιλου;Ή μήπως το ban-άρισμα …τιμωρεί τον …Jackson;Μήπως πάλι δρα …διδακτικά/ αποτρεπτικά προς άλλους παιδόφιλους καλλιτέχνες;Αντιλαμβάνομαι πως στις USA έχουν χάσει τη μπάλα με την πολιτική ορθότητα εδώ και χρόνια. Ήταν επόμενο, αν λάβουμε υπόψη τη βαθιά ριζωμένη υποκρισία των κοινωνιών που ακολουθούν την αγγλοσαξονική νοοτροπία. Αλλά όλα έχουν και τα όριά τους.Αν ακολουθήσουμε τη «λογική» αυτή, θα πρέπει να μην ξανακουστεί κανένα τραγούδι από συγκροτήματα ή τραγουδιστές που είναι πασίγνωστοι χρήστες ναρκωτικών, έχουν πρόβλημα με εξαρτήσεις από αλκοόλ ή φάρμακα και διάγουν «βίον έκλυτον». Δεν θα είναι πρωτοφανές. Θα είναι μια επανάκαμψη του Μακαρθισμού (αφού μιλάμε για Αμερική) με άλλο προσωπείο.Επίσης θυμίζουν όλα αυτά, τα περί «έκφυλης Τέχνης» των Ναζιστών και τις ντιρεκτίβες πολλών θρησκευτικών δογμάτων και ολοκληρωτικών καθεστώτων που καταφέρονται εναντίον του έργου πολλών καλλιτεχνών που δεν προϊδεάζουν με την εικόνα που προωθούν για το τι είναι καλό καγαθό σε οποιοδήποτε επίπεδο. Ολοταχώς δηλαδή προς τον Μεσαίωνα.