O Caravaggio ακόμη και στα σκληρότερα έργα του διακρίνονταν για το ευγενές των μορφών του. Ποτέ δεν θα παρίστανε όχι μόνο τη συνοδό της Ιουδήθ με τον τρόπο που παρουσιάζεται στο συγκεκριμένο "έργο" αλλά ούτε καν τον αρνητικό χαρακτήρα της αφήγησης που στη προκειμένη περίπτωση είναι ο Ολοφέρνης,στον οποίο θα έδινε έναν μπρουτάλ μεν ηρωϊκό όμως ταυτόχρονα χαρακτηρισμό-δόξα τω Θεώ υπάρχουν και Ολοφέρνηδες και συναφείς αποκεφαλισμένοι Γολιάθ στο έργο του για να κάνουμε τη σύγκριση. Βέβαια οι αμερικανοί, που έχουν ελάχιστα έργα στη χώρα τους έχουν τη πρεμούρα να ενθουσιάζονται ακόμη και με κάθε δεύτερης ποιότητας έργο προκειένου να εξασφαλίσουν-ονομαστικά μόνο-το κύρος ενός τέτοιου κοσμαγάπητου καλλιτέχνη. Την πάθαν καμιά δυό τρία χρόνια πριν με έναν πλαστό Λεονάρντο.