Επειδή η λήθη, ως γιατρειά σε διάφορα υπαρκτά ή μη δεινά, δεν είναι φάρμακο, όπως είναι της μόδας να λογίζεται, καλό είναι να θυμόμαστε. Το να θυμόμαστε δεν σημαίνει ούτε μίση ούτε τίποτα. Σημαίνει όμως ότι πιστεύουμε στην αλήθεια. Διότι αλήθεια είναι ό,τι είναι εκτός λήθης. Α-λήθεια. (Η Λήθη ήταν κι ένα συμπαθέστατο ούζο που έβγαινε παλιότερα στην Καλλιθέα αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα).Πως τόλεγε ο Σολωμός; Ότι το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό; Ε, αυτό. Η κατάληψη της Σμύρνης από τον ελληνικό κατοχικό στρατό καίτοι έγινε δεκτή ως απελευθέρωση από την πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής και τους λοιπούς Έλληνες, πλην των φίλων του ΣΕΚΕ, προηγούμενη ονομασία του ΚΚΕ, που την χαρακτηρίσαν ως "τυχοδιωκτική ιμπεριαλιστική πολεμική περιπέτεια". Φαίνεται ότι οι προαιώνιες εστίες του ελληνισμού δεν αφορούσαν τα στελέχη του τα οποία θέλαν ομοσπονδίες στην περιοχή, υπό την αιγίδα της ΕΣΣΔ. Γι'αυτό και η νεαρά ΕΣΣΔ προμήθευε αφειδώς όπλα τον Κεμάλ στη μάχη του κατά των Ελλήνων.Πρωτοκλασάτα στελέχη του ΚΚΕ ανέπτυξαν αντιπολεμική δράση στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Μέχρι εφημερίδα εξέδωσαν. Να πούμε ότι η καθολική πολεμική σύρραξη -και η μετέπειτα καταστροφή- δεν έλαβε χώρα επί Βενιζέλου αλλά επί συνασπισμού κομμάτων, Ηνωμένη Αντιπολίτευσις, που υπόσχονταν "τα παιδιά μας πίσω". Θα λέγαμε ότι θέλαν να καταργήσουν τον πόλεμο "με ένα άρθρο κι ένα νόμο" και μπήκαν σε αυτόν μέχρι τα μπούνια, με ολέθρια αποτελέσματα για τη χώρα... Ring a bell?Να πούμε ότι δύο χρόνια μετά τον Συνωστισμό της Σμύρνης το ΚΚΕ, το οποίο έμεινε εκτός του ανωτέρω συνασπισμού, υποσχόταν ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη (1924). Με αφορμή αυτή τη στάση ο Βενιζέλος ψήφισε το ιδιώνυμο. Ξέρω, ότι αυτά δεν κάνει να τα λέμε. Αλλά, what the hec, ας ζήσουμε επικίνδυνα.Όταν από τα ερείπια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αναδύθηκε η Τουρκία μοίρασε στα δύο, με την ΕΣΣΔ, την Αρμενία. Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, μόνο μία Αρμενία εμφανίστηκε, αυτή της ΕΣΣΔ. Την άλλη, που έμεινε στην Τουρκία, την έφαγε η μαρμάγκα... Η Τουρκία είναι ο μοναδικός ατιμώρητος παγκόσμιος νταής. Η αναδυόμενη Τουρκία (σ.σ. η Τουρκία επισήμως υπάρχει από το 1923, όμως τα ύστερα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ταυτίζονται με τη γένεσή του τουρκικού κράτους) ήταν η πρώτη χώρα που συστηματικά έκανε γενοκτονίες, θέλοντας να δημιουργήσει ένα καθαρό εθνικά κράτος: Αρμένιοι, Έλληνες, Ασσύριοι (γιαυτό έγινε και η απόβαση στη Σμύρνη, για να μην γίνουν τα ίδια). Και η μοναδική χώρα που ακόμα επιβραβεύεται στην πράξη για αυτές.Να πούμε ότι η ανταλλαγή πληθυσμών του '22 αναφερόταν σε πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες. Άλλους τόσους ξέκανε η Οθωμανική Αυτοκρατορία πνέοντας τα λήσθιά της. Πάνω από δυο εκατομμύρια Έλληνες φύγαν νεκροί ή ζωντανοί από την Μικρασία την πενταετία 1917-1923.Αυτές τις πρακτικές θέλησε να ακολουθήσει ο Χίτλερ. Το ναζιστικό κόμμα έλεγε με θαυμασμό στα 1925 "μόνο μέσω της εξόντωσης των ελληνικών και αρμενικών φυλών στη Μικρά Ασία υπήρξε δυνατή η δημιουργία ενός τουρκικού εθνικού κράτους και ο σχηματισμός ενός ατόφιου τουρκικού κοινωνικού σώματος μέσα σε ένα κράτος".Η ΕΣΣΔ στήριζε αυτές τις σφαγές και το ναζιστικό κόμμα τις θαύμαζε. Αυτά.
