Το να αρνηθείς την τέχνη του Τζάκσον εν έτει 2019, επειδή κατηγορείται για μια σεξουαλικότητα σήμερα καταδικαστέα, είναι ανάλογο του να είχαν αρνηθεί κάποτε οι πρόγονοί μας την τέχνη του Rimbaud, του Wilde ή του Καβάφη (ή και αργότερα του Τσαρούχη, του Χατζιδάκι, της Μπέλου) λόγω κατηγοριών για ομοφυλοφιλία, "έγκλημα" που φάνταζε αποτρόπαιο στον ίδιο βαθμό, ή κι ακόμα χειρότερα, από ό,τι φαντάζει σήμερα η σεξουαλικότητα του Τζάκσον, του Γούντι 'Αλεν ή του Πολάνσκι... Ναι, οφείλουμε να ξεχωρίζουμε την τέχνη από την εκάστοτε επικρατούσα ηθική, ακόμα και αν αυτή βρίσκεται απ' τη μεριά του δίκαιου.