Οι χώρες, τα states/territories που έχουν πολύ χαμηλά όρια συναίνεσης, συνήθως, είναι είτε χώρες του "Τρίτου Κόσμου", είτε Μ. Ανατολή (με προϋπόθεση την παντρειά) είτε διαθέτουν διάφορα restrictions - κατά τόπους ειδικά νομοθετήματα (βλ. Ιαπωνία) ή έχουν close-in-age exceptions, που στην Αμερική αποκαλούνται "Romeo and Juliet laws", πρόβλεψη δλδ για σχέσεις όχι ακριβώς συνομιλήκων ανηλίκων (βλ. Αυστρία). Αδυνατώ να αντιληφθώ πως το (παρελθοντικό) παράνομο και κατακριτέο status, σε συστημική βάση, των σχέσεων μεταξύ ομοφύλων ενηλίκων ή των interracial ενήλικων ζευγών μπορεί να συγκριθεί με τις μοντέρνες εκφάνσεις της παιδεραστίας, εκτός κι αν δεν λαμβάνουμε καθόλου υπόψιν μας (την προάσπιση της παιδικής ηλικίας, τα δικαιώματα και τα "θέλω" του παιδιού) την μεριά του παιδιού, τελοσπάντων ...Εκτός κι αν θεωρούμε, επίσης, ότι ένα 10/12χρονο μπορεί να προστατεύσει εαυτόν από τη ζημία, να συνάψει και διαχειριστεί, ως ατελές ον (σε οποιοδήποτε επίπεδο) ισότιμη σχέση (σε οποιδήποτε επίπεδο κ πάλι) μ' έναν ενήλικο-μεσήλικα.