Το προβλημα της δημοσιογραφιας μεχρι και πριν το ιντερνετ ήταν ότι οχι μονο γευτικε εξουσια πραγματκη αλλα την κακοποιησε, ακομα δεν εχουν υπάρξει ερευνες για την διαπλοκη δημοσιογραφιας/πολιτικων/επιχειρηματιων. Μετα το ιντερνετ; ακριβως επειδη δεν απεγκλωβιστικε απο πολιτικα/επιχειρηματικα συμφεροντα βλεπουμε την αυξανομενη δυσπιστια σε αυτα και ανοδο των διαφορων μπλογκ/καναλια...και η δημοσιογραφια αντι να αναθεωρησει και να λογοδοτησει για την χρονια παθογενια της προτιμησε να παρουσιαστει ως θυμα.Αποτελεσμα; η δημοσιογραφια είναι δεσμια των πολιτικων/επιχειρηματικων/ιδεοληπτικων συμφεροντων, αμφιβολου ποιοτητας και συμφεροντων εναλλακτικοι ενημερωτες να θεριευουν και οι πολιτες καταδικασμενοι να κανουν μια επιλογη μεταξυ Σκυλλας και Χαρυβδης.Πως θα αρχισει η δημοσιογραφια να διορθωνεται; όταν επαναδεσμευτει οικονομικα με τους αναγνωστες και οχι με τους διαφημιστες, αυτη την στιγμη οι αναγνωστες είναι το εμπορευμα, οι διαφημιστες οι πελατες και οι ειδησεις το μεσο...ενω θα επρεπε να είναι οι ειδησεις το εμπορευμα και οι αναγνωστες οι πελατες και αυτο είναι μονο η αναγκαια αρχη, ουτε καν το μεσο ποσο μαλιστα το τελος. Μεχρι τοτε το μονο που μπορει να κανει ενας αναγνωστης είναι να γνωριζει τι πολιτικα/επιχειρηματικα/ιδεολογικα συμφεροντα υπηρετει ο καθε δημοσιογραφος/ιστοσελιδα/τυπος και να πλοηγηθει μεσα απο τα bias αυτων (συνειδητων/ασυνειδητων). Μεγαλυτερο παραδειγμα πολιτικων/ιδεολογικων bias στη δημοσιογραφια είναι η αμερικανικες εκλογες, πως καλυψαν ολα (ρεμπουμπλικανικα/δημοκρατικα) τους υποψηφιους που δεν ηταν των πολιτικοοικονομικων συμφεροντων τους και οι μεν και οι δε με μια συνειδητα στοχευμενη τρομολαγνεια σε ελπιδα να επιρρεασουν το εκλογικο αποτελεσμα εις οφελος τους. Στην Ελλαδα; ας πουμε ότι ο διχασμος κατα το δημοψηφισμα δεν εγινε με την δημοσιογραφια αμετοχη, οσο η δημοσιογραφια θα υπηρετει τους "κρινομενους" τοσο θα χειροτερευει και οσο χειροτερευει τοσο θα στρεφονται οι πολιτες σε προς το παρον "αθωες" ανεξαρτητες πηγες ενημερωσης.