Περί "ηθικού πλεονεκτήματος" που κληροδοτείται στα τέκνα/εγγονούς/δισέγγονους, and so on: Υπάρχει (SPOILER ALERT) το διήγημα "Tema del traidor y del héroe" ("Το Μοτίβο/Θέμα του Προδότη και του Ήρωα") του Μπόρχες, από τα Ficciones. Το οποίο έχει διασκευαστεί από τον Ούγκο Πραττ ("Κονσέρτο σε Ο' Ελάσσονα για Άρπα και Νιτρογλυκερίνη)" καθώς και τον Μπερτολούτσι ("Η Στρατηγική της Αράχνης"). Όπου ο ήρωας Ιρλανδός αντιστασιακός (Ιταλός αντιφασίστας στον Μπερτολούτσι) αποδεικνύεται πράκτορας (των Άγγλων/Φασιστών αντίστοιχα) ενώ ο πραγματικός ήρωας είναι, τελικά, ο θεωρούμενος από όλους ως προδότης αρχηγός τής αστυνομίας, συνεργάτης των Άγγλων/Φασιστών--αλλά στην πραγματικότητα κατάσκοπος της αντίστασης (που αποκαλύπτεται από τον εχθρό και εκτελείται μυστικά χωρίς να μαθευτεί η αλήθεια, παρά μόνο από τον ίδιο τον γιο του ψεύτικου "ήρωα" δεκαετίες αργότερα--στον Μπερτολούτσι αν θυμάμαι καλά αυτό το τελευταίο).Ας συζητήσουμε λοιπόν για τα 86 δισ, τον Βαρουφάκη, τα πάμπολλα παραδείγματα ελλείψεως δημοκρατικού ήθους, τις συνωμοσίες και τις σκεωρίες, την χρεοκοπία της ΔΕΗ, τους Παπάδες, τους Καμμένους, την εκούσια καταστροφή της μεσαίας τάξης, το δολοφονικό φιάσκο στο Μάτι, την αλαζονεία των ανίκανων, την πρωτοφανή υποκρισία και τον κυνισμό...Γενικά ας ασχοληθούμε εντατικά με τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Τσίπρα και το ύφος και ήθος της ΠΦΑ, όλα αυτά δηλαδή που ζήσαμε και που μας αφορούν άμεσα. Και ας αφήσουμε το απώτερο "ηρωικό" παρελθόν στην μελέτη των ιστορικών, καθώς και στους σοβαρούς καλλιτέχνες και τους ευφυείς εξ υμών--διότι ως λυσάρι και τυφλοσούρτης για το μέλλον είναι μάλλον άχρηστο, χώρια που συχνά κρύβει και δυσάρεστες εκπλήξεις και ανατροπές για τους αδαείς και τους φανατικούς..