Σε γενικές γραμμές, σωστά να αναλύει ο κ. Καζάκος, περιγράφοντας, σχεδόν, τα αυτονόητα για κάθε νοήμονα πολίτη της χώρας μας. Πολύ σωστά περιγράφει και τους λόγους (δίκαιης) ήττας του Σύριζα (με την ολοταχώς οπισθοδρόμηση...). Στο σημείο που, θα διαφωνήσω μαζί του είναι η προσδοκία νέου-προσοδοφόρου έργου από τη Νέα Δημοκρατία..., δηλώνοντας συγκεκριμένα: «Το πρώτο αφορά την εκλογή μιας νέας κυβέρνησης, πιθανόν της Νέας Δημοκρατίας, η οποία θα πρέπει να εφαρμόσει ένα στοιχειώδες σχέδιο μεταρρυθμίσεων μακριά από αγκυλώσεις του παρελθόντος».(Σοβαρά τώρα;;;;......).Αγαπητέ κ. Καζάκο αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ με αυτοδύναμες κυβερνήσεις κομμάτων (και με το σύνδρομο του «αλάθητου του Πάπα» - δηλαδή παγιωμένους ιδεολογικούς, πολιτικούς και συμφεροντολογικούς δογματισμούς), τα οποία συνεχίζουν να βρίσκονται αγκυλωμένα, ακριβώς στις ίδιες ιδεοληψίες και νοοτροπίες τους (είτε, «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια», είτε το αντίθετο, είτε - ούτε αυτά ξέρουν τι πρεσβεύουν...), τα οποία ευθύνονται, μεταπολεμικά και μεταπολιτευτικά για την σημερινή κατάσταση της χώρας μας και ευρύτερα της Ευρώπης. (Η Ευρώπη η οποία πια αποφασίζει για εμάς και ας μη συμμετέχουμε στις αποφάσεις, όπως και ο κάθε αδύναμος εταίρος...).Θετική εξέλιξη και επίτευξη προσοδοφόρων στόχων, ευρείας κλίμακας, θα πραγματοποιηθεί μόνο με πολυκομματικές κυβερνήσεις συνεργασίας, κυρίως με συμμετοχή νέων κομματικών σχηματισμών (χωρίς χρήση ενδοκοινοβουλευτικών τακτικισμών, με απόλυτο σεβασμό και χρήση των δημοκρατικών λειτουργιών), που και πάλι είναι δύσκολο να επιτευχτεί, καθώς, όπως πολύ σωστά εκφράσατε, η νοοτροπία και η κουλτούρα συλλογικότητας και συνεργασίας ΔΕΝ υπάρχει στην ιδιοσυγκρασία μας.Ο φαύλος κύκλος της κακοδαιμονίας μας θα συνεχιστεί.Εδώ θα είμαστε και θα το διαπιστώνουμε, λέγοντας τα ίδια και τα ίδια, μετά τις επερχόμενες, επόμενες και μεθεπόμενες εκλογές. Υ.Γ: Οι μοιραίοι (Κώστας Βάρναλης)Μες την υπόγεια την ταβέρναμες σε καπνούς και σε βρισέςαπάνω στρίγγλιζε η λατέρναόλ' η παρέα πίναμ' εψέςαπάνω στρίγγλιζε η λατέρναόλ' η παρέα πίναμ εψέςεψές, σαν όλα τα βραδάκιανα πάνε κάτου τα φαρμάκιαεψές, σαν όλα τα βραδάκιανα πάνε κάτου τα φαρμάκιαΣφιγγόταν ένας πλάι στον άλλοκαι κάπου εφτυούσε καταγήςω! πόσο βάσανο μεγάλοτο βάσανο είναι της ζωής!ω! πόσο βάσανο μεγάλοτο βάσανο είναι της ζωής!όσο κι ο νους να τυραννιέταιάσπρην ημέρα δε θυμιέταιόσα κι ο νους να τυραννιέταιάσπρην ημέρα δε θυμιέταιΉλιε και θάλασσα γαλάζακαι βάθος τ' άσωτ' ουρανούω! της αβγής κροκάτη γάζαγαρούφαλα του δειλινούω! της αβγής κροκάτη γάζαγαρούφαλα του δειλινούλάμπετε, σβήνετε μακριά μαςχωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!λάμπετε, σβήνετε μακριά μαςχωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=1KPT7q0s6VwΥ.Γ.2:«Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»Α. Καλβος
