Την Σπάρτη -πατρίδα της γιαγιάς μου- γνωρισα παιδί το 1960. Η απλότητα και η νεοκλασσική αυστηρότητα δέσποζε. Οι άνθρωποι με βαθιά φυσική ευγένεια, διανθίζονταν και με χωριάτικες πονηριές - ίσα γιά να ξεχωρίζουν οι ενάρετοι.Αυτά γιά να πω, ότι παρ'όλο που τίποτα από αυτά δεν δεν ξαναβρίσκω σ'αυτό το πρότζεκτ, μου φαίνεται γοητευτικό, με ευελιξίες που μπορεί να οδηγήσουν σ' ενα φιλικό αύριο.
