Πόσο μάλλον που ο βαρύς οπλισμός είναι εντελώς ακατάλληλος όταν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί μέσα στο πλήθος.Χαρακτηριστικό παράδειγμα: στη Γαλλία, μετά τα αιματηρότατα τρομοκρατικά χτυπήματα, οι γαλλικές κυβερνήσεις κατέβασαν βαριά οπλισμένους στρατιώτες στα τουριστικά σημεία και σε πολλές περιοχές των αστικών κέντρων. Ομως,σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις, οι στρατιώτες δεν επενέβησαν όταν πολύ κοντά τους σημειώθηκαν τρομοκρατικά χτυπήματα. Η απάντηση της στρατιωτικής ηγεσίας ήταν ότι, αφενός με τα βαριά πολεμικά υποπολυβόλα τους θα προκαλούσαν πολύ μεγαλύτερες απώλειες στους περαστικούς και, αφετέρου, ότι οι άντρες τους δεν είχαν λάβει την παραμικρή εκπαίδευση μάχης ανάμεσα σε φίλιους άμαχους, όπως έχουν λάβει οι ειδικές μονάδες της αστυνομίας.Η ανάπτυξη των στρατιωτών αποτελούσε απλά ένα επικοινωνιακό μέτρο καθησυχασμού (κοινώς στάχτης στα μάτια) . Κάτι τέτοιο μου φαίνεται πως ισχύει και στη συγκεκριμένη περίπτωση, γιατί δεν έχω διαβάσει το παραμικρό για βαριά οπλισμένες συμμορίες κακοποιών στους συρμούς του μετρό.