Τι νόημα έχει σήμερα η ύπαρξη «νησίδων» όπου η όποια δημόσια δύναμη δεν επιτρέπεται να μπει και να συλλάβει τον κάθε παρανομούντα; Γιατί θα πρέπει πρώτα κάποιοι ακαδημαϊκοί να απειληθούν, να εκφοβιστούν, να εξυβριστούν, να φάνε ξύλο, να τους χτίσουν τις πόρτες των γραφείων τους κάποιοι λίγοι αλλά δυναμικοί «αναρχοαυτόνομοι» φοιτητές ή εξωπανεπιστημιακοί, για να καταλάβουν ότι η έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου έχει πάψει να υφίσταται ως προς την ελευθερία διακίνησης ιδεών και λόγου; Εκτός βέβαια αν μερικοί από αυτούς τους υπογράφοντες έχουν κατά κάποιο τρόπο εξασφαλισμένο το ότι αυτοί δεν θα αντιμετωπίσουν τέτοια ζητήματα.
