Θεωεω τουλάχιστον άθλια την αναφορά της υπόθεσης Κωστοπουλου, (ενός ανθρώπου που τον λυντσάρανε on camera για να μην ξεχνιόμαστε και παρόλα αυτά δεν καταδικάστηκε κανείς), ως ¨απόδειξη¨της τάσης για νομιμοποίηση της βιας από την αριστερά. Για την ακρίβεια θεωρώ σιχαμενη την πολιτικοποίηση ενός τέτοιου θέματος απο τον Γραφών. Για τον Πάυλο Μπακογιάννη αυτό που έχω να πώ είναι όσα και να θέλει κάποιος να καταλογίσει στην κ.Ντόρα Μπακογιάννη ως πολιτικό, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί το πάθος της και τον αγώνα της κατά της τρομοκρατίας . Πραγματικά θεώρω άθλιο το να γινονται πορείες συμπαράστασεις για τον Κουφοντίνα ή να υπάρχουν άνθρωποι στην πολιτική που να βλέπουν με επιείκια τον φαινόμενο της τρομοκρατικής αυτής οργάνωσης στην Ελλάδα . Αυτό πάντως που παρατηρώ απο πολιτικούς και πολίτες στη χώρα και πραγματικά με δυσαρεστεί είναι η οικοιοποίηση νεκρών και η υποβάθμιση ή εργαλιοποίηση του θανάτου τους ανάλογως τον ομιλητή και τις σκοπιμότητες που εξυπηρετεί.Πολλοί και καλά αριστεροί πολιτικοί δεν θέλουν να πολυεστιάζουν στους νεκρούς της 17 Νοέμβρη ή της Μαρφιν γιατί αυτοί κατέληξαν απο δολοφόνους ακρο-αριστερής ιδεολογίας ή αναρχικους,ενώ δεξιοι πολιτικοί επιχειρούν να ξεχάσουν τους φόνους Γρηγορόπουλου και Κωστόπουλου ή επιχειρούν την απόλυτη δολοφονία χαρακτήσων των νεκρών μέσω της ρητορικής τους και των μέσων που ελέγχουν γιατί στους φόνους τους εμπλέκονται αστυνομικοί ή "νοικοκυραίοι" φιλικά προσκείμενοι στα κομματά τους . Για μένα ΑΗΔΙΑΣΤΙΚΟΙ είναι και οι μεν και οι δε.