Πάντως my friend grafontas, εγώ γελάω με τους πιστούς που (αντί φακής αλάδωτης) χλαπακίζουν τις γαριδούλες σαγανάκι και το γεμιστό με σπανακόρυζο καλαμάρι τους, πίνουν και τα κρασάκια τους στην ψαροταβερνούλα να πάνε κάτω τα φαρμάκια με τον Ιησού, αλλά -προς Θεού- αναπουπουλιάζουν με το σουβλάκι, αχ μιλάμε βάσανο, τι μεγάλο βάσανο που ζουν, πείνα σκέτη πείνα! Και με την Ε.Α. βέβαια γελώ, σε μία χώρα που η επιχειρηματικότητα είναι συνυφασμένη με τις σουβλακερί παντού, σε κάθε γωνιά βρέξει-χιονίσει. Ναι, σ' αυτούς τους "δύο" υπάρχει μία κάποια φαιδρότις. Άντε, ξανακαληνυχτώζήτω το Έθνος(Και καλή όρεξη)