Έχω αρκετούς αμρικανούς φίλους μουσικούς της τζαζ (ασχολούμαι χρόνια ερασιτεχνικά με τον χώρο) και παραπονιούνται πως όταν ταξιδεύουν σε χώρες ή περιοχές των ΗΠΑ όπου δεν απαγορεύεται το κάπνισμα ταλαιπωρούνται ιδιαιτέρως από τον καπνό όταν παίζουν μουσική. Έχουν πλέον συνηθίσει άκαπνοι εδώ και πάνω από 15 χρόνια--στην ΝΥ η απαγόρευση ισχύει από τις αρχές του 2003 (και παρεμπιπτόντως κανείς δεν είπε στη αρχή να μείνει ανενεργός λόγω της κακής ψυχολογικής κατάστασης του πληθυσμού--όπως πιστεύει ο συγγραφέας του άρθρου πως έγινε με την Ελλάδα λόγω κρίσης--παρόλο που τα ψυχολογικά αποτελέσματα των επιθέσεων του 2001 ήσαν ακόμη νωπά).Όσο για τον σχέση διανόησης/ψευτοδιανόησης και τσιγάρου, συμφωνώ μαζί σου πως σίγουρα δεν είναι οι χειρότεροι θεριακήδες, απλά θα περίμενα περισσότερη ωριμότητα και λιγότερο (ή έστω πιό σοφιστικέ) ναρκισσισμό--όμως τελικά ο εθισμός είναι εθισμός, αδιαφόρως κοινωνικού και μορφωτικού επιπέδου.